20 Temmuz 2013 Cumartesi

Ayrık otu..

         Son zamanlarda kendimi ayrık otu gibi hissediyorum..lüzümsuz yere uzandığım her yere kök bırakmışım ve söküldükçe parçalanmışım...Öyle arsız bir ottur ki bahçe ve tarımla uğraşanlar bilir ve sevmez bulunduğu yerden tamamen yok etmek isterler...İstenmediğim bahçelere dalmış ve köklenip atılınca canım yanmış...
      Tamam biraz fazla acımısızca bir benzetme ama hakettim...Kendine dönüp eleştirebilmek önemli olabildiğince tarafsız düşünerek gerektiğinde acımasız olmalı..Kenara kıyıya çekilmiş bir tekne gibi okyanus ve limandan uzak bir köşede tadilat yapabilmeli...Yapamıyorum sorumluluklarım var,onları erteleyemem..Yoruldum..Hep iyi yönlerine bakmaktan,kendi kendimi teselli etmekten bıktım...Sevdiğim şarkıların tadı yok,kokusunu içime çekerek tadına vara vara içtiğim kahvenin tadı yok,çikolata ve dondurma görünce küçükken sevinçten ellerini çırpan zıplayan o çocuk suskun içimde...Dokunsalar susturamayacaklar gibi geliyor hıçkırıklarımı...Bir tek uyku ile aram iyi bıraksalar günlerce uyuyacak kadar düşkünüm kendisine...Böyle ne zaman yorgun ve güçsüz kalsam ha gayret diyerek topladım kendimi,tıpkı denizin dibine doğru düşerken bir hamle ile topuklayıp yukarıya kendini itip yüzeye çıkmak gibi..Bu defa en dibe inip sonra mı? çıksam demiyor değilim...tıpkı fırtınadan sonra açan pırıl pırıl bir güneş gibi benimde umutlarım açar kimbilir...

Hiç yorum yok:

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...